دي ماه 90

١٠ دي ماه سرماخوردگي شديدي گرفت و توي مدت بيماريش كلي بهانه گيري ميكنه خيلي غذاش كم شده و فقط نارنگي ميخوره ساعت 5 شب از خواب بيدار شد و نارنگي خواست براش آوردم كلي گريه كرد و گفت من پرتغال خواستم چرا نارنگي آوردي رفتم پرتغال واستش خورد كردم و آوردم دوباره زد زير گريه كه من آب پرتغال خواستم نه پرتغال به هر حال بلاخره با آب پرتغال راضيش كردم ولي توي اين مدت 3 روز كه مريض بود حسابي اعصابم رو به هم ريخت.

توي اين سن خيلي شيرين زبون شدي.

بعضي چيزهايي كه تا اين سن ياد گرفتي:

شمارش اعداد رو تا 18 بلدي

اعداد انگليسي رو از 1 تا 7 بلدي

شعر گريه نكن زار زار

بازي هاي دست دست پا پا - چام چام رو خيلي دوست  داري و خودت همه رو حفظي

توي اين سن حس مالكيتت بيشتر شده قبلاً همه چيز رو ميگفتي مال پارسا مثلا ميگفتي ماشين پارسا - خونه پارسا - اتاق پارسا - كامپيوتر پارسا ولي الان به جاي پارسا ميگي من بعنوان مثال ميگي اتاق من - خونه من - ماشين من و.....

به نارنگي ميگي : نانگي

به ميوه ميگي : ميو

ميتوني دايره رو نقاشي كني و در كل با دفتر و مداد رنگيهات كلي سرگرم ميشي

به دمپايي ميگي: پاپي

بي بيارش ميگي: بيارشش

به بردمش ميگي: بردشش

به بغل ميگي: ببل